در آستانه مجله ادبی و هنری
ترانه: حق سلاج من است
خواننده: جولیا بطرس
به زحمت: بهار بزرگمهر
پان ایرانیست ها ادبیات فارسی را از عربی “پالایش” می کنند. آلمان نازی یهودی ها را در گتو ها مستقر می کند. روسیه تزاری بر تمام اقوام خطه ی سردسیر جنوب سیبری مسلط می شوند. در رواندا توتسی ها و هوتو ها بر سر هواپیمایی که سقوط کرده روز ها می جنگند و در فلسطین دیوار ها را بلند تر می سازند….
انگار که ایستادن تمام جهان در یک سوی این دیوار حقیقت دولت قومی-نژادی یهود را از دیگر منازعات نژادی متمایز می کند. انگار که پشت این دیوار فریاد ها خاموش می شود. فقدان معنای ارض موعود و ملت اسرائیل پشت دیوار خود را پنهان می کند. آن پشت از کلاه شعبده بازی صهیونیست ها می توان جهان را “دوباره” خلق کرد. آب، آتش، زمین… همه ی این مفاهیم انگار دوباره به اسطوره های تاریخی تبدیل می شوند. آب تبدیل به الهه ی اغواگر و خشمگینی می شود که گویا تنها به قوم برگزیده ای روی خوش نشان می دهد. زمین، ارض موعود است و به نام او آتش…آتش …آتش. پشت این دیوار می توان از دموکراسی، حقوق کودک و صلح حرف زد بدون آن که کسی از ابتذال این معرکه به ستوه آید.
دانلود فایل ویدیو:
لینک های مستقیم:
حق سلاح من است. کیفیت ۱۲ مگا بایت
حق سلاح من .است کیفیت ۲۲ مگا بایتی
لینک های کمکی:
حق سلاح من است. کیفیت ۱۲ مگا بایت
حق سلاح من .است کیفیت ۲۲ مگا بایتی
