در آستانه مجله ادبی و هنری
روسربنه به بالین تنها مرا رها کن
مولوی
نوشته: مرتضی لبافی /
هنگامه‌ی حضور آتش و توفان
جاپای شوم همه هرزْبوته‌ها
برچیده می‌شود.
ای شور کاذب دیرین!
بردار از سر این راه
خشکیده شاخه‌های عقیمت را
بگذار آن نقاب دروغین
ــ طاووسْ چتر ِ فسون نگاهِ تو ــ
جُل‌پاره خلعتی بشود کز سر ِغرور
هرشب به قامت حریص گدایان بزم‌ها
بخشیده می‌شود.
پاییز ۶۹ ــ تهران
